Skraplanie pary wodnej na oknach i drzwiach

Skraplanie pary wodnej na wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni szyby zawsze zaczyna się w częściach narożnikowych, głównie na skutek dodatkowego schładzania powierzchni szyby w wyniku powstawania mostka termicznego na styku powierzchni przeszklonej i nieprzeszklonej okna.

Zjawisko przejściowego skraplania się pary wodnej na styku dolnej krawędzi szyby z profilem okiennym może występować ze szczególnym natężeniem w następujących okolicznościach:

⇒ W okresach wysokiej wilgotności.

⇒ W pomieszczeniach, gdzie chwilowo następuje gwałtowne podwyższenie poziomu wilgotności,

⇒ np. w łazienkach, kuchniach, a w pewnych okolicznościach i okresach doby także w pomieszczeniach mieszkalnych.

⇒ W okresach wyjątkowo mroźnych.

Można wyodrębnić 5 różnych czynników mających wpływ na zjawisko kondensacji pary na wewnętrznej powierzchni szyb, są to:

⇒ Temperatura na powierzchni szyby.

⇒ Temperatura powietrza wewnątrz pomieszczenia/budynku.

⇒ Poziom wilgotności wewnątrz pomieszczenia/budynku.

⇒ Natężenie wentylacji.

⇒ Warunki klimatyczne na zewnątrz budynku.

Choć okresowe pojawianie się wody na wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni szyb może być dla użytkowników okien irytujące, z punktu widzenia fizyki budowli, trzeba je uznać za zjawisko normalne, o wybitnie przejściowym charakterze, które trudno wyeliminować w 100%, ale którego występowanie można i należy ograniczać.

Ograniczanie zjawiska skraplania jest możliwe poprzez oddziaływanie na cztery pierwsze czynniki ze znajdującej się wyżej listy. Cztery, bo wpływu na warunki klimatyczne na zewnątrz budynku nie ma nikt. Skuteczne balansowanie i bilansowanie wartości parametrów temperatury, wilgotności i intensywności wentylacji aż do uzyskania równowagi nie jest sprawą łatwą, dlatego bezwzględnie najlepszym sposobem ograniczenia kondensacji na powierzchni wewnętrznej okna jest wychwytywanie pary wodnej już w momencie jej powstawania i bezpośrednie oraz natychmiastowe usuwanie na zewnątrz.

Sposób wietrzenia pomieszczeń w okresie zimowym:

Dobrze - Szerokie otworzenie okien na krótki okres czasu.

Źle - Podkręcenie ogrzewania i uchylenie okna na stałe.

Aby ograniczyć zjawisko skraplania się pary wodnej należy systematycznie wietrzyć pomieszczenia.